Για την μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της μεταρρύθμισης που επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ότι αποφασίζουν για αυτήν τα κόμματα και η αυτονομημένη εκτελεστική εξουσία ενώ ο λαός που θα είχε το πρώτο λόγο μένει εκτός, κεκλισμένων των θυρών χωρίς δικαίωμα λόγου.
Η μεταρρύθμιση θα έρθει εκ των άνω όπως συμβαίνει σε όλες τις τυραννίες όποιο όνομα και να έχουν. Αυτό που ίσχυε μέχρι σήμερα στην τοπική αυτοδιοίκηση ήταν η επέκταση της κομματοκρατίας μέχρι την μικρότερη κοινότητα ώστε παντού να υπάρχει η εξουσιαστική παρουσία των κομμάτων και τα συγκοινωνούντα δοχεία της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων.
Όμως στο παλαιό σύστημα παρά την κομματοκρατία υπήρχε ακόμα η κοινότητα των ανθρώπων που γνωρίζονται μεταξύ τους και απαιτούν από τους αντιπροσώπους τους ανταπόκριση στα προβλήματα τους. Με την νέα μεταρρύθμιση και την συγχώνευση πολλών κοινοτήτων αυτή η επαφή θα εκλείψει και την αμεσότητα των σχέσεων εντός των κοινοτήτων θα την αντικαταστήσει η γραφειοκρατία και απρόσωπη σχέση που θα δώσει την δυνατότητα στα κόμματα να γίνονται οι μεσολαβητές για την διεκπεραίωση των αιτημάτων και των αναγκών των κατοίκων των κοινοτήτων.
Αφού πέτυχαν την διάλυση του Συνεργατισμού που ήταν το στήριγμα του λαού της υπαίθρου έρχονται τώρα να του καταργήσουν και αυτή την ελάχιστη δυνατότητα αυτοδιοίκησης.
Διότι εκείνο που θέλει η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι εδώ εκπρόσωποι της είναι να υποτάξουν και να αδρανοποιήσουν τις κοινότητες της υπαίθρου ώστε να αστικοποιηθούν και να χάσουν κάθε παραδοσιακό χαρακτήρα.
Η θέση μας ως κοινοτιστών είναι αντίθετη με την νέα μεταρρύθμιση αλλά και με την προηγούμενη τοπική αυτοδιοίκηση διότι και εκείνη ήταν αντιπροσωπευτική και κομματοκρατούμενη που δεν εξέφραζε την βούληση της κοινότητας.
Εμείς θέλουμε να αντικαταστήσουμε την αρχή του αντιπροσώπου με την αρχή του εκπροσώπου. Ο αντιπρόσωπος εκλέγεται κάθε πέντε χρόνια και αυτονομείται ενεργώντας ως τοπικός τυραννίσκος ή τοπάρχης φερέφωνο του κόμματος που τον ανέδειξε και της γραφειοκρατίας της κεντρικής διοίκησης. Η αντιπροσωπευτική τοπική αυτοδιοίκηση κλείνει την φωνή των μελών της κοινότητος ενώ η εκπροσωπευτική προϋποθέτει την κοινότητα της οποίας μεταφέρει τις αποφάσεις, τα αιτήματα, τις διεκδικήσεις.
Ύπατη αρχή της κοινοτιστικής τοπικής αυτοδιοίκησης είναι ή ίδια η κοινότητα και όργανο αυτής είναι η λαϊκή συνέλευση.
Η λαϊκή συνέλευση ορίζει τους εκπροσώπους της για όσο καιρό θέλει και τους αντικαθιστά όποτε θέλει.
Μόνιμη εξουσία στην κοινοτιστική τοπική αυτοδιοίκηση έχει η λαϊκή συνέλευση και κανένας άλλος. Ο θεσμός του μόνιμου προέδρου και των συμβούλων θέλουμε να αντικατασταθεί από ένα ανακλητό συμβούλιο και τον προεδρεύοντα αυτού υπό την αρχή της δοτής αρμοδιότητος.
Η λαϊκή συνέλευση ασκεί άμεσο έλεγχο πάνω σε ότι αφορά την κοινότητα και έτσι αποτρέπει κάθε διαφθορά και κάθε ευνοιοκρατική δοσοληψία.
Πάνω στη βάση της κοινοτιστικής τοπικής αυτοδιοίκησης οι γειτονικές κοινότητες μπορούν να έρθουν σε συνεννόηση μεταξύ τους και να αποφασίζουν για θέματα που τις αφορούν.
Μια άλλη παράμετρος της κοινοτιστικής τοπικής αυτοδιοίκησης είναι η αποφυγή ισοπεδωτικής και ενίοτε δυσβάσταχτης φορολόγησης στους κατοίκους των κοινοτήτων δια της κατάθεσης των κοινοτικών προϋπολογισμών στον γενικό προϋπολογισμό του κράτους.
Πέραν όμως της εισροής χρημάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό στο κοινοτιστικό κράτος θα υπάρχει και η παροχή κεφαλαίων από το κοινοτιστικό τραπεζικό σύστημα για την δημιουργία υποδομών που θα επιτρέψουν την επιστροφή του λαού από τις πόλεις στην ύπαιθρο.
Η υπαιθροφιλία θα είναι η αντίστροφη κίνηση κατά της αστυφιλίας που προκάλεσε το καπιταλιστικό σύστημα παραγωγής.
Θέλουμε να ξαναζωντανέψουν τα χωριά μας , να πρασινίσει η γη μας, να ακουστούν ξανά οι χαρούμενες φωνές των παίδων των πολύτεκνων οικογενειών στην εγκαταλελειμμένη ύπαιθρο.
Σε ένα Κοινοτιστικό πολίτευμα τι θα έχει να διαχειριστεί η λαϊκή συνέλευση και το πλέγμα λαϊκών συνελεύσεων κατά περιοχή:
Πρώτον: Την διαχείριση της εγκαταλελειμμένης αγροτικής γης.
Δεύτερον: Την διαχείριση των τσιφλικιών που δημιουργήθηκαν σε παλιότερες εποχές ή από την καπιταλιστική ευνοιοκρατία τα οποία τσιφλίκια θα γίνουν περιουσία της κοινότητος.
Τρίτον: Την διαχείριση της Κοινοτιστικής Συνεργατικής Τράπεζας.
Τέταρτον: Την διαχείριση των κοινοτιστικών Σούπερ Μάρκετ.
Πέμπτον: Την εφαρμογή της πολιτικής επιστροφής στις κοινότητες της υπαίθρου.
Έκτον: Την επέκταση της υγειονομικής περίθαλψης στην ύπαιθρο.
Έβδομον: Την καθαριότητα και την προστασία του περιβάλλοντος.
Όγδοον: Την φυσική καλλιέργεια και την ποικιλομορφία.
Ένατον: Την φροντίδα της υγιεινής διατροφής με την επιστροφή στον αυτόζυμον άρτο και την υγιεινή διατροφή στα σχολεία.
Δέκατον: Την άθληση των νέων και την συμμετοχή τους στα δρώμενα των ενόπλων λαϊκών πολιτοφυλακών.
Ενδέκατον: Την συμπαράσταση στους δυσπραρούντες και αναξιοπαθούντες συνκοινότες είτε από φτώχεια είτε από ασθένεια.
Αυτά τα ολίγα έχουμε να προτείνουμε στα οποία θα προστεθούν χιλιάδες άλλες προτάσεις από τον ίδιο το λαό που θα αναλάβει στα χέρια του την εξουσία και θα σπάσει τον λήθαργο που τον έχει καταβυθίσει η αντιπροσωπευτική γραφειοκρατική κομματοκρατική λεγόμενη αυτοδιοίκηση.
Ε.Κ.ΑΝ. Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση