Το αφήγημα των γεγονότων στην στρατηγική της απελευθέρωσης
Το αφήγημα του κυπροκεντρικού ανθελληνικού οικονομικοπολιτικού κατεστημένου που συνδέει αιτιατά το πραξικόπημα με την τουρκική εισβολή είναι ένα αφήγημα αυθαίρετο που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κατεστημένου αφενός και αφετέρου της Τουρκίας.
Η απελευθερωτική στρατηγική που υπερασπιζόμαστε θα αλλάξει αυτό το αφήγημα που ενοχοποιεί την Ελλάδα και τον ελληνικό στρατό και θα το αντικαταστήσει με την αναφορά στα πραγματικά γεγονότα.
Η τουρκική εισβολή του 1974 ήταν η συνέχεια της τουρκικής στρατηγικής του επεκτατισμού που ως τέτοια τέθηκε από την δεκαετία του 50.
Ο τουρκικός επεκτατισμός άρχισε να πραγματοποιείται στην Κύπρο από το 1956 με τις ένοπλες οργανώσεις των τουρκοκυπρίων υπό την ηγεσία τούρκων αξιωματικών με όπλα εκ Τουρκίας υπό την ανοχή των Βρετανών αποικιοκρατών.
Το 1963 εκδηλώθηκε εκ νέου ο τουρκικός επεκτατισμός με αφορμή την προσπάθεια Μακαρίου για αλλαγή 13 σημείων του συντάγματος. Η αφορμή όμως δεν μπορεί να μετατραπεί σε αιτία που να δικαιολογεί τις ενέργειες των τούρκων.
Συνέχισε την δράση της η Τουρκία το 1967 για να φτάσει στην εισβολή του 1974 εκμεταλλευόμενη την κατάσταση που δημιούργησε το πραξικόπημα.
Η Τουρκία με τις ενέργειες της από το 1963 κατάργησε τις συνθήκες εγγυήσεως υποκινώντας τους τουρκοκύπριους σε μια προσπάθεια ένρηξης της Κυπριακής Δημοκρατίας με αποχώρηση από τις δομές του κράτους και ένοπλη εξέγερση.
Το γεγονός αυτό δεν καταγγέλθηκε και αφέθηκε η Τουρκία να επισείει τον ρόλο της εγγυήτριας δύναμης.
Ο εξοπλισμός των τουρκοκυπριακών θυλάκων επίσης υπό την ηγεσία τούρκων αξιωματικών συνιστούσε άμεση παρέμβαση στα εσωτερικά πράγματα της Κύπρου και προσπάθεια δημιουργίας κράτους εν κράτει.
Η Τουρκία από το 1963 έδειξε πως δεν ενεργούσε ως εγγυήτρια δύναμη αλλά ως παρεμβατική και ανατρεπτική δύναμη κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ούτε και αυτό το γεγονός καταγγέλθηκε διεθνώς, τουναντίον αφέθηκε ο τουρκικός στρατός να οργανώνει τους τουρκοκυπριακούς θύλακες.
Σε αυτές τις συνθήκες η απαίτηση του Μακαρίου για αποχώρηση των ελλαδιτών αξιοματικών της εθνικής φρουράς ισοδυναμούσε με πράξη ανατροπής της στρατιωτικής ισχύος υπέρ των τούρκων.
Η τότε ελληνική κυβέρνηση ορθώς εκτίμησε τα δεδομένα και διενήργησε το πραξικόπημα. Το λάθος έγκειται μετέπειτα στην άρνηση των αρχηγών των όπλων να υπακούσουν την ηγεσία και να κτυπήσουν τον τούρκο εισβολέα καθώς και στην έλλειψη σχεδίου β εκ μέρους της κυβέρνησης Ιωαννίδη προς αντιμετώπιση της προδοσίας.
Και οι δύο περιπτώσεις συνιστούν πράξη εσχάτης προδοσίας αφενός και εγκληματικής αμέλειας αφετέρου που σε συνθήκες απώλειας εδαφών καταδικάζονται με την εσχάτη των πεινών.
Το πραξικόπημα ήταν πράξη εξισορρόπησης της Ισχύος του ελληνισμού στη Κύπρο και σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί την τουρκική εισβολή.
Μετά το 1974 η Τουρκία όχι μόνο δεν απαίτησε την επάνοδο στη συνταγματική τάξη του συντάγματος του 1960 και των συνθηκών εγγυήσεως αλλά μεθοδεύει την διχοτόμηση και τον έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου μέσα από λύση ΔΔΟ ή μέσα από εμπράγματες συμφωνίες συνεργασίας.
Η Κύπρος είναι πεδίο σύγκρουσης του ελληνισμού με τον τουρκικό επεκτατισμό και κάθε προσπάθεια αιτιολόγησης ή δικαιολόγησης των τουρκικών ενεργειών πρέπει να εκλαμβάνεται ως προβοκατόρικη υπεράσπιση των τουρκικών θέσεων.
Εν κατακλείδι η Τουρκία με τις ενέργειες της μετατράπηκε από το 1963 από εγγυήτρια σε δύναμη ανατροπής της Κυπριακής Δημοκρατίας και από το 1974 σε κατοχική δύναμη.
Η μη αποδοχή των συνθηκών εγγυήσεως είναι πράξη απελευθερωτική. Θεωρούμε μη ισχύουσες τις εγγυήσεις και ιδιαίτερα εκ μέρους της Τουρκίας.
Δεν μπορεί μια ανατρεπτική δύναμη που δημιούργησε κράτος εν κράτει πριν το 1974 να εκλαμβάνεται ως εγγυήτρια δύναμη.
Να προσθέσουμε ακόμα την κατάργηση στη πράξη του δικοινοτικού συντάγματος του 1960 και την εγκαθίδρυση του συντάγματος του 1963 που εδράζεται στην ισότητα των πολιτών.
Επιπρόσθετα η ένταξη της Κ.Δ στην Ε.Ε. συνιστά άλλη μια πράξη αυτοδιάθεσης και εκ νέου κατάργησης των συνθηκών εγγυήσεως και του συντάγματος του 1960.
Πάνω σε αυτή την γραμμή πρέπει να χαραχθεί το αφήγημα των γεγονότων στη στρατηγική της απελευθέρωσης.
Λουκάς Σταύρου, υποψήφιος προεδρικών εκλογών 2023
Ε.Κ.ΑΝ. Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση