Για πάλεμα για μάτωμα για την καινούρια γέννα
Το χρήμα εκτός από μέτρο ανταλλαγής προϊόντων είναι εργαλείο ενεργοποίησης της παραγωγικής δύναμης του λαού και αξιοποίησης του εθνικού κεφαλαίου σε εργασιακό δυναμικό, ορυκτό πλούτο και διαθέσιμα μέσα παραγωγής.
Αυτό σημαίνει πως το χρήμα έχει ως βάση του την παραγωγική δύναμη του λαού σε σχέση με το σύνολο του εθνικού κεφαλαίου.
Για να έχει όμως το χρήμα αυτή την φυσική λειτουργία είναι αυτονόητο πως πρέπει να ελέγχεται η παραγωγή του και η διοχέτευση προς την παραγωγή από ένα δημόσιο φορέα, δηλαδή από ένα δημόσιο τραπεζικό σύστημα που να ελέγχεται εξ ολοκλήρου από τις παραγωγικές δυνάμεις του λαού. Προϋποθέτει δηλαδή την λαϊκή πολιτική εξουσία.
Στο καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε τίποτα δεν συμβαίνει κατά φυσικό τρόπο. Η παραγωγή του χρήματος ελέγχεται από τους ιδιώτες τραπεζίτες που στηρίζονται όχι από λαϊκές εξουσίες αλλά από ταξικές εξουσίες που αναδεικνύονται μέσα από τις διαδικασίες της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Πρόκειται για εξουσίες ιδιότυπης δικτατορίας σε ένα σύστημα εφαρμοσμένης παράνοιας. Όπου ο λαός κατευθυνόμενος από μέσα ενημέρωσης που ελέγχει η πλουτοκρατία χρήζεται πολίτης της μιας Κυριακής και αποφασίζει δήθεν για το μέλλον του δημοκρατικά, παραδίδοντας απεριόριστη εξουσία σε αυτονομημένους αντιπροσώπους.
Με αυτό το σύστημα του καπιταλισμού και της ταξικής εξουσίας, το χρήμα μεταβάλλεται, από εργαλείο ενεργοποίησης της παραγωγής και δημιουργίας πλούτου από τον λαό για τον λαό, σε εργαλείο ταξικής ανισότητας και συγκέντρωσης του πλούτου που παράγεται από την συλλογική εργασία στα χέρια της ολιγαρχίας.
Οι τραπεζίτες παρέχουν άφθονο χρήμα, δημιουργημένο εκ του μηδενός, στις εταιρείες τους και στους ολιγάρχες που συμμετέχουν στο πλιάτσικο της λαϊκής εργασίας και με αυτό το χρήμα εξαγοράσουν την συλλογική εργασία και τα μέσα παραγωγής. Με λίγα λόγια το χρήμα στο ισχύον σύστημα είναι όργανο τυραννίας και συλλογικής σκλαβιάς του λαού.
Στη Κύπρο αυτό το σύστημα μετατροπής του λαού σε μάζα σκλάβων προέκυψε μέσα από το σύνταγμα που μας επέβαλαν οι βρετανοί. Έτσι η εκτελεστική εξουσία θεμελίωσε την άρχουσα τάξη της εκμετάλλευσης και του παρασιτισμού εκ των άνω ελέγχοντας την έκδοση του χρήματος και το τραπεζικό σύστημα.
Η ολιγαρχία της Κύπρου που υπήρχε από την εποχή της Κοινής Αγοράς συνδέθηκε με την νέα καθεστωτική ολιγαρχία και την εμπορευομένη εκκλησία και ορίσθηκε έκτοτε ως η υπερεξουσία της κοινωνίας που δήθεν αποτελείται από εκλεκτούς του θεού δηλαδή από άξιους και ικανούς που κατάφεραν με τα προσόντα τους να γίνουν πλούσιοι. Παραμύθια για τον λαουτσίκο για να αποδεχθεί την μοίρα του σκλάβου.
Σήμερα καλούμαστε να διορθώσουμε αυτή την κατάσταση και να επαναφέρουμε τα πράγματα στη φυσική τάξη. Να καταστήσουμε δηλαδή το χρήμα μέσον ενεργοποίησης της λαϊκής παραγωγικής δύναμης και να παράξουμε πλούτο για έναν ελεύθερο λαό που ασκεί εξουσία στην πατρίδα του.
Για να το πετύχουμε αυτό χρειάζεται να αλλάξουμε το πολιτειακό πλαίσιο. να γκρεμίσουμε όλους τους θεσμούς που δίνουν εξουσία στην ολιγαρχία και να δημιουργήσουμε θεσμούς λαϊκής εξουσίας. Μόνο μέσα από την άμεση συμμετοχή του λαού στην εξουσία θα συντρίψουμε την υπερεξουσία της τραπεζοκρατικής ολιγαρχίας και θα επιτύχουμε το πέρασμα στην κοινοτιστική οικονομία. Ο λαός θα ελέγξει την διακίνηση του χρήματος και θα το κατευθύνει σε όλο το εύρος της λαϊκής παραγωγικής βάσης και θα καταργήσει επίσης την δουλεία του τόκου.
Η παραγωγική διακίνηση του χρήματος θα γίνει υπόθεση του δημοσίου και της λαϊκής εξουσίας και ο ιδιώτης τραπεζίτης θα καταργηθεί με απόλυτα νόμιμες διαδικασίες με την απλή άρση της στήριξης των ιδιωτικών τραπεζών από το κράτος και την μεταφορά του συστήματος παραγωγής χρήματος δια των κλασματικών αποθεμάτων από τις ιδιωτικές τράπεζες στις δημόσιες και το δημόσιο συμφέρον.
Έτσι θα τελειώσει ο παρασιτισμός της τραπεζοκρατικής ολιγαρχίας και η ταξική ανισότητα θα γίνει παρελθόν.
Τελειώνω λέγοντας, ως άνθρωπος των τεχνών και των γραμμάτων (ποιητής, ζωγράφος, φιλόσοφος και συγγραφέας), πως με την εγκαθίδρυση της κοινοτιστικής οικονομίας θα δημιουργείται μια τεράστια υπεραξία που θα οικειοποιείται από τον λαό αντί από τους ολίγους , μια υπεραξία που θα στραφεί προς τον πολιτισμό και προς την διάνοιξη μιας νέας πολιτισμικής προοπτικής που θα ανεβάσει το πνευματικό επίπεδο του λαού στα ύψη της κλασικής εποχής.
Εκτός αυτού ο λαός θα παραμείνει στη γη της πατρίδας του που δεν θα είναι πια τσιφλίκι των παρασίτων αλλά διαφεντευτής, οργοτόμος, φυτευτής για να διεκδικήσει την σκλαβωμένη επικράτεια μας χωρίς υποχωρήσεις και υποκλίσεις στους κατακτητές, τούρκους και βρετανούς.
Λουκάς Σταύρου, υποψήφιος προεδρικών 2023
Ε.Κ.ΑΝ. Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση