Πως διαμορφώνεται ο προεκλογικός προβληματισμός

Η πολιτική ατζέντα του δημόσιου προβληματισμού της προεκλογικής περιόδου καθορίζεται πρώτα από τα κόμματα και συνακόλουθα από τα κρατικοδίαιτα μέσα ενημέρωσης.

Ο προβληματισμός εστιάζει σε αποσπασματική και επιφανειακή αντιμετώπιση τρεχόντων προβλημάτων χωρίς ποτέ να θίγει το μείζον πρόβλημα του πολιτειακού πλαισίου.

Κόμματα και δημοσιογράφοι θεωρούν εκ των προτέρων ότι το πολιτειακό πλαίσιο είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να υπάρχει οπότε κάθε σκέψη για αλλαγή του έστω σε κάποια σημεία του να θεωρείται αιρετική και κακόβουλη.

Κανείς δεν διανοείται να εκθέσει το σύστημα και να το θεωρήσει ως αιτία των πολλαπλών προβλημάτων που βιώνει η κοινωνία μας.

Πάνω από όλα θέτουν στο απυρόβλητο τις υπερεξουσίες του συστήματος.

Όπως την τραπεζοκρατική ολιγαρχία που έχει τεθεί ως κορωνίδα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Όπως την σχέση της εμπορευομένης εκκλησίας με το τραπεζικό σύστημα που την καθιστά μηχανισμό καταλήστευσης του λαού.
Όπως το σύστημα ιδιοκτησίας που επιτρέπει την αδιάκοπη συσσώρευση ιδιοκτησίας σε λίγους που ενισχύονται τόσο από την τραπεζοκρατία όσο και από τα κονδύλια του κράτους.
Όπως το σύστημα των λεγομένων ημικρατικών οργανισμών που έχουν γίνει τσιφλίκια των κομματικών μηχανισμών και εκκολαπτήρια διαφθοράς.

Κατόπιν θεωρούν δεδομένη την υπερσυγκέντρωση πολιτικής ισχύος στα κόμματα και στην εκτελεστική εξουσία του ενός προσώπου που απολαμβάνει Λουδοβίκειον ισχύ.

Βέβαια οι κονδυλοφόροι του συστήματος δεν αναρωτιούνται αν οι υπερεξουσίες και οι πολιτικές εξουσίες της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας εδράζονται σε κάποιο δίκαιο. Διότι ετέθησαν αυτές οι εξουσίες εκ των άνω και ουδέποτε συναίνεσε ο λαός σε αυτές δια της συμμετοχής του στην εδραίωση τους. Ο κυπριακός λαός ουδέποτε αυτοπραγματώθηκε ως συνταγματικό υποκείμενο.

Επειδή όμως δίκαιο θεωρούμε ότι προέρχεται από την λαϊκή βούληση σημαίνει πως το ισχύον σύστημα είναι εξ ορισμού άδικο και αυθαίρετο που τέθηκε ως τέτοιο με την συνεργασία των Βρετανών κατακτητών και της άρχουσας τάξης που διατηρούσε την ταξική της ταυτότητα στους σκοτεινούς καιρούς της κατοχής από την ρωμαϊκή εποχή την λεγόμενη βυζαντινή στην Οθωμανική κατοχή και στη συνέχεια στην βρετανική αποικιοκρατία. Η άρχουσα τάξη ήταν πάντα εκεί συνομόλογος και ομοτράπεζος των κατακτητών.

Η δική μας ατζέντα που εκφράζει η υποψηφιότητα του Λουκά Σταύρου αν και έχει απαντήσεις για την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων της κυπριακής κοινωνίας δεν μένει όμως εκεί.

Προχωρά με συγκεκριμένες προτάσεις αλλαγής του πολιτειακού πλαισίου.

Διότι η αιτία όλων των προβλημάτων που ταλανίζουν την κυπριακή κοινωνία είναι η κατανομή της πολιτικής ισχύος που επιτρέπει η αντιπροσωπευτική δημοκρατία.

Κατανομή που αποκλείει την συμμετοχή του λαού στην εξουσία και παρέχει μόνον ψευδεπίγραφα δικαιώματα στον πολίτη της μιας Κυριακής που η γνώμη του διαμορφώνεται από ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης και πολιτικές κομματικές συμμορίες πελατειακών σχέσεων.

Κεντρική μας πρόταση που επιμερίζεται στις αξονικές μας προτάσεις είναι η άμεση συμμετοχή του λαού στην εξουσία ώστε δι αυτής να δώσει λύσεις σε όλα τα προβλήματα της κοινωνίας και της οικονομίας.

Αν δεν αλλάξει το πολιτειακό πλαίσιο η κατάσταση θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο ενώ η τυραννία θα θριαμβεύει και η δουλεία του λαού θα παρατείνεται.

Ο κοινοτισμός είναι το πολίτευμα που θα αντικαταστήσει την αντιπροσωπευτική δημοκρατία και θα καταργήσει τις υπερεξουσίες της.

Για την λαϊκή εξουσία σε ένα ισχυρό έθνος

Λουκάς Σταύρου, υποψήφιος προεδρικών 2023

Ε.Κ.ΑΝ. Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση