Πρόταση εκπόρνευσης του λαού από τον κ. Αβέρωφ
Τέσσερεις πύργους κτίσαμε στη Λεμεσό, είπε ο κ. Αβέρωφ, και είχαμε μια μεγάλη ανάπτυξη. Φανταστείτε τι θα γίνει με την λύση του κυπριακού όπου θα ανοικοδομήσουμε ολόκληρη την Κύπρο.
Τι είδους ανάπτυξη είναι αυτή που είδαμε από το κτίσιμο των πύργων στη Λεμεσό;
Είδαμε τα ενοίκια να φτάνουν στα ύψη και ξένους εργάτες να δουλεύουν σε αυτές τις οικοδομές.
Ανάπτυξη στους αριθμούς και φτωχοποίηση του λαού. Αυτό το φαινόμενο πέτυχε η νεοφιλελεύθερη πολιτική της δεξιάς.
Κέρδισαν βεβαίως οι τράπεζες και οι εμπλεκόμενοι στην πώληση χρυσών διαβατηρίων. Όμως ο λαός ζημιώθηκε ανεπανόρθωτα.
Στο θέμα του δέλεαρ της ανοικοδόμησης για την λύση του κυπριακού ο κ. Αβέρωφ μεριμνά και πάλι για την τραπεζοκρατική ολιγαρχία η οποία θα ζει στο φορολογικό παράδεισο.
Σκέφτονται την λύση ως μέσον πλουτισμού.
Πλούτος για τον λαό δεν μπορεί να υπάρξει με οικονομίες φούσκας όπως είναι αυτή των οικοδομών.
Πλούτος για τον λαό υπάρχει μόνο μέσα από την ισόρροπη ανάπτυξη όλων των τομέων της οικονομίας.
Η δεξιά όμως δεν ενδιαφέρεται παρά μόνο για την οικονομία της ολιγαρχίας. Κατόπιν μας λένε ότι εφόσον θα έχει πλούτο η ολιγαρχία θα έχουμε και κοινωνικό κράτος για τον λαό.
Δηλαδή ψίχουλα για τον λαό και δισεκατομμύρια για τους λίγους.
Τα ίδια πιστεύει και η σοσιαλδημοκρατική πτέρυγα του συστήματος της τραπεζοκρατικής οικονομίας.
Πλούτο στους λίγους και επιδόματα στους είλωτες.
Αυτή την πολιτική της δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας την οποία ενστερνίζεται η κυπριακή αριστερά θέλουμε να την καταστρέψουμε και να δημιουργήσουμε τις συνθήκες της λαϊκής συμμετοχής στην παραγωγική διαδικασία μέσα από ένα κοινοτιστικό τραπεζικό σύστημα που θα χρηματοδοτεί την λαϊκή παραγωγική βάση.
Θέλουμε πλούτο στο λαό και όχι επιδόματα πείνας και εξαθλίωσης από τα ψίχουλα που θα πέφτουν από τα τραπεζώματα της ολιγαρχίας.
Θα αναφερθώ όμως και στο θέμα της λύσης αφού θα είναι για τον Αβέρωφ πηγή ανάπτυξης.
Εφόσον ο κ. Αβέρωφ θεωρεί πως ακόμα και το πλαίσιο Γκουτέρες έχει φύγει από το τραπέζι και θα το ψάχνουμε για χρόνια σημαίνει πως μεταθέτει την λύση πέρα από το πλαίσιο Γκουτέρες δηλαδή σε ένα νέο πλαίσιο με πρόσθετες υποχωρήσεις από την πλευρά μας.
Έτσι το δέλεαρ της οικονομικής ανάπτυξης με την λύση μετατρέπεται σε πρόταση πορνείας και παράδοσης της πατρίδος στους τούρκους έναντι χρημάτων που θα προκύψουν από την ανοικοδόμηση των κατεχομένων.
Μας λέει ο κ. Αβέρωφ πως αν αποδεχθούμε την νομιμοποίηση της εισβολής και κατοχής υπό την μορφή της λύσης θα γίνουμε πλούσιοι.
Περί χρημάτων ο αγώνας τους με προϋπόθεση την εκπόρνευση της εθνικής συνείδησης.
Λουκάς Σταύρου, υποψήφιος προεδρικών 2023
Ε.Κ.ΑΝ. Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση