Προς ένα κοινοτιστικό ηθικο-νομικό πολιτισμό
Οι ηθικές θεωρίες έχουν την σημασία τους είτε προέρχονται από τις θρησκείες είτε από την φιλοσοφία είτε από την καθημερινή πρακτική των σχέσεων είτε από τις πολιτικές ιδεολογίες που είναι φορείς ηθικών προτάσεων.
Πολλές φορές οι ηθικές θεωρίες στη πράξη αυτοαναιρούνται ή αλλάζουν κατεύθυνση ή εξυπηρετούν σκοπούς που δεν εμπίπτουν στο ηθικό πλαίσιο όπως για παράδειγμα η εκμετάλλευση της φύσης, του ανθρώπου και των ζώων.
Το ζήτημα είναι να κατανοήσουμε πως η ηθική είναι μια προβληματική κατάσταση που βρίσκεται σε συνεχή αλλαγή ως παρακολούθημα της αλλαγής που συντελείται στο κοινωνικό φαντασιακό όπως παρατηρούν και οι σύγχρονοι Έλληνες φιλόσοφοι Κώστας Αξελός και Κορνήλιος Καστοριάδης.
Κατά την άποψη του ιστορικού σκεπτικισμού που αποτελεί την φιλοσοφική βάση του κοινοτισμού που ταυτίζεται με την αέναη επαγρύπνηση του δρώντος υποκειμένου και την αποδοχή της αενάως ατελούς πολιτείας, η εφαρμοσμένη ηθική είναι αυτή που καταγράφεται στον πολιτειακό νόμο.
Η εφαρμοσμένη ηθική είναι με λίγα λόγια προϊόν σύμβασης και καθορίζεται ως τέτοια από την ισχύ της άρχουσας τάξης.
Από την ηθικότητα του νόμου και την διαμόρφωση του αποκλείονται οι εξουσιαζόμενες τάξεις του λαού.
Οι λαϊκές τάξεις υπόκεινται σε μια πλύση εγκεφάλου για την αποδοχή μας ηθικής θεωρίας που στη πράξη μεταβάλλεται σε ανηθικότητα.
Παράδειγμα το ου κλέψεις και ου φονεύσεις διδάσκεται στο λαό όμως αυτοί που διδάσκουν ως μέτοχοι του χρηματοπιστωτικού συστήματος κλέπτουν τον λαό, εξαθλιώνουν τον λαό και ενίοτε τον σπρώχνουν στην απελπισία και την αυτοκτονία.
Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν αμέτρητα.
Ποιες από τις δύο ηθικές θα πρέπει να αποδεχτούμε; Την ηθική των ηθικολόγων και προπαγανδιστών της εξουσίας ή την εμπράγματη πολιτειακή ηθική του νόμου;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Η εμπράγματη ηθική του νόμου αφορά την πραγματική ζωή ενώ η ηθικολογία είναι πολλές φορές προκάλυμμα της ανηθικότητας.
Όταν ο νόμος δημιουργεί ανήθικα αποτελέσματα δεν μπορεί καμιά ηθικολογία να αλλάξει αυτή την κατάσταση παρά μόνο η πολιτική βούληση που θα αλλάξει τους νόμους και θα αναθεσμίσει την πολιτεία.
Η ηθική ως σύμβαση που ενσωματώνεται στο νόμο απαιτεί την συμμετοχή του λαού στη διαμόρφωση του νόμου έτσι ώστε να είναι δημιούργημα κοινής συναίνεσης και συμμετοχής.
Η λαϊκή εξουσία θα φέρει ένα καινούριο ηθικο-νομικό πολιτισμό και θα καταργήσει την αντίφαση ανάμεσα στην ηθική θεωρία και στον νόμο που παράγει ανήθικα αποτελέσματα. Μια αντίφαση που χαρακτηρίζει την αστική δημοκρατία με τις ταξικές ανισότητες της.
Ζούμε σε ένα καθεστώς όπου η άρχουσα τάξη πουλά ηθικά παραμύθια στους σκλάβους για να τους εκμεταλλεύεται και να τους εξευτελίζει στη πράξη.
Όλες οι εξουσίες αυτού του καθεστώτος, πολιτικές, οικονομικές και ιερατικές θα πρέπει να ανατραπούν και ένας καινούριος κόσμος να ανατείλει μέσα από την λαϊκή εξουσία και την λαϊκή ψυχή.
Λουκάς Σταύρου, υποψήφιος προεδρικών εκλογών 2023
Ε.Κ.ΑΝ. Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση