Καταδίκη της ανακήρυξης του ψευδοκράτους και της προδοσίας
Η ανακήρυξη του ψευδοκράτους στις 15 Νοεμβρίου του 1983 ήταν ένα ακόμα επεισόδιο του τουρκικού επεκτατισμού που στόχο έχει την τουρκοποίηση της Κύπρου.
Η επιτυχία της τουρκικής εισβολής του 1974 συμπληρώνεται με πολιτικές προεκτάσεις και εφαρμογές.
Της ανακήρυξης του ψευδοκράτους προηγήθηκαν δύο σημαντικές πολιτικές νίκες του τουρκικού επεκτατισμού.
Η πρώτη σημειώθηκε με την συμφωνία της τρίτης Βιέννης που επέτρεψε την συγκέντρωση των διασκορπισμένων τουρκοκυπρίων στους θύλακες της μη κατεχόμενης Κύπρου στην ενιαία εδαφική ζώνη της κατοχής.
Η δεύτερη πολιτική νίκη επιτεύχθηκε με τις λεγόμενες συμφωνίες κορυφής Μακαρίου Ντενκτάς που στην ουσία τους σύμφωνα με την αρχή της βιωσιμότητας της υπό τουρκική διοίκηση ζώνης τους παραχωρήθηκε κρατικότητα. Καθότι η αρχή της βιωσιμότητας συνεπάγεται αύξηση πληθυσμού (άρα εποικισμό) και κρατικές δομές στη διοίκηση και την οικονομία.
Συνέχεια αυτής της προδοτικής υποχωρητικότητας υπήρξε η αποδοχή της ΔΔΟ ως βάσης λύσης του κυπριακού εκ μέρους του Γιώργου Βασιλείου, η άρση της εμπολέμου καταστάσεως του 2003 και το άνοιγμα των οδοφραγμάτων, η αποδοχή ένταξης των εποίκων στο εκλογικό σώμα της τουρκοκυπριακής κοινότητας με το διπλό δημοψήφισμα του 2004 καθώς και η ίδια η διαδικασία των συνομιλιών που αποτελεί πράξη αναγνώρισης της “τουρκοκυπριακής”ηγεσίας που αναδεικνύεται από τους έποικους που είναι και η πλειοψηφία στα κατεχόμενα.
Συνεπώς η καταδίκη της ανακήρυξης του ψευδοκράτους είναι μισή αν δεν συνοδεύεται από την καταδίκη του τουρκοπροσκυνημένου πολιτικού κατεστημένου της κυπριακής δημοκρατίας.
Λουκάς Σταύρου, υποψήφιος προεδρικών εκλογών 2023
Ε.Κ.ΑΝ. Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση