Αποχή από τις αρχιεπισκοπικές εκλογές
Ακούσαμε τους μητροπολίτες του ένδοξου μας βυζαντινισμού κατά τον Καβάφη,μνηστήρες του αρχιεπισκοπικού θρόνου, να παίρνουν θέση σε διάφορα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία και την πατρίδα Κύπρο.
Οι θέσεις τους, εξαιρουμένων των δογματικών κατευθύνσεων, δεν διαφέρουν από εκείνες των πολιτικών του συστήματος διαχείρισης της μάζας των απολιτικών ανδραπόδων της δημοκρατίας που χρίζονται πολίτες της μιας Κυριακής προκειμένου να νομιμοποιήσουν την αυτονομημένη εξουσία που διαχειρίζεται το μονοπώλιο της φορολογικής και αστυνομικής βίας πάνω στις ζωές τους.
Η καθ’ ορισμό πνευματική ηγεσία του τόπου εμφανίζεται ως προς τον στοχασμό επί των κοινωνικοπολιτικών θεμάτων, αδαής, αδιάφορη και συγχρονισμένη με το κατεστημένο.
Καμία θέση περί του καπιταλιστικού συστήματος παραγωγής, ιδιοκτησίας και κατανάλωσης που δημιουργεί και αναπαράγει την ταξική ανισότητα και την φτώχεια.
Καμία θέση για το πολιτειακό σύστημα πολιτικής εξουσίας που αναπαράγει την διαφθορά και εκμηδενίζει την λαϊκή βούληση και κυριαρχία.
Καμία θέση για την αναγκαιότητα της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα και για την αναβάθμιση της γεωπολιτικής ισχύος του ελληνισμού εκτός από εκείνη την χιλιοειπωμένη φαντασίωση του ενιαίου αμυντικού δόγματος που λέγεται στα εκλογικά πανηγύρια προς άγρα ψήφων.
Η διοικούσα εκκλησία φαίνεται να είναι πλήρως ευχαριστημένη με το καπιταλιστικό σύστημα μιας και συμμετέχει στο πλιάτσικο του τραπεζικού συστήματος και των εμπορικών μονοπωλίων.
Συμφωνεί επίσης με το πολιτειακό σύστημα που αναπαράγει κάθετες εξουσίες διότι αποδείχθηκαν προσοδοφόρες σε κάθε ολιγαρχία ανά τους αιώνες.
Προσυπογράφει επίσης τον κυπροκεντρικό απομονωτισμό και ανθελληνισμό και εξακολουθεί να πορεύεται στην γραμμή Μακαρίου υπεραμυνόμενη των εξουσιαστικών και οικονομικών συμφερόντων που της διασφαλίζει το κυπριακό τσιφλίκι.
Το πρόβλημα είναι που η διοικούσα εκκλησία κόπτεται ότι υπηρετεί τον ελληνισμό και το έθνος. Μα ο ελληνισμός είναι σκέψη διαλεκτική, αμφισβήτηση, αναπροσαρμογή, πολιτική δράση και συμμετοχή του λαού στην εξουσία και τον παραγόμενο πλούτο, στράτευση και αγώνας για την ελευθερία και την κυριαρχία του λαού και του έθνους.
Με αυτές τις θέσεις των ιεραρχών εμείς οι κοινοτιστές δεν έχουμε λόγο να συμμετέχουμε στις αρχιεπισκοπικές εκλογές και στην ανάδειξη της παράλληλης εξουσίας του συστήματος.
Θέση μας είναι η αποχή και η εναντίωση στη δεσποτεία του κλήρου και στη συμπαιγνία του με την ληστρική και αντεθνική ολιγαρχία.
Λουκάς Σταύρου, υποψήφιος προεδρικών εκλογών 2023
Ε.Κ.ΑΝ. Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση