Η κοινωνία των ζητιάνων
Η πολιτική των επιδομάτων την ώρα που η παραγωγή συρρικνώνεται είναι πολιτική αυξανόμενης αδικίας εις βάρος των παραγωγικών δυνάμεων του λαού.
Διότι η πολιτική των επιδομάτων στηρίζεται στην άγρια φορολόγηση τόσο την άμεση που καλούνται να καταβάλλουν οι μικρομεσαίοι όσο και την έμμεση που κυρίως πλήττει τους οικονομικά αδύναμους τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Στη πολιτική των επιδομάτων ας σημειωθεί εντάσσονται και οι βιομήχανοι και οι τσιφλικάδες. Εκατομμύρια διανέμονται σε ξενοδόχους και μεγαλοκτηματίες και βιομήχανους ενώ ταυτόχρονα απαλλάσσονται από την φορολογία.
Με λίγα λόγια η πολιτική των επιδομάτων πλήττει την μικρομεσαία επιχείρηση και τους χαμηλόμισθους -χαμηλοσυνταξιούχους. Τους φτωχούς και δυσπραγούντες τους εξοντώνει με επιδόματα πείνας.
Το κράτος για να στηρίξει την πολιτική των επιδομάτων αναγκαστικά καταφεύγει στο δανεισμό και αυτός με την σειρά του πυροδοτεί νέες φορολογικές επιβαρύνσεις στο λαό και έτσι συνεχίζεται ο φαύλος κύκλος.
Στο τέλος εκείνοι που επωφελούνται από την πολιτική των επιδομάτων είναι οι ολιγάρχες και οι τραπεζίτες που το κράτος τους επιτρέπει να μετατρέπουν το χρήμα από μέτρο ανταλλαγής προϊόντων σε προϊόν καθαυτό και να το δανείζουν με τόκους και ανατοκισμούς. Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταξικά εγκλήματα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας με τις οικονομικές υπερεξουσίες που την καθορίζουν.
Πως ανατρέπεται αυτή η αθλιότητα;
Πρώτα από όλα με την εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και την κατάργηση της δουλείας των τόκων. Αυτή η επαναστατική αλλαγή θα δώσει την δυνατότητα προσφοράς χρήματος μη κερδοσκοπικού σε όλες τις παραγωγικές ομάδες του λαού ώστε να έχουμε μια ισόρροπη ανάπτυξη όλων των τομέων της παραγωγής.
Ενδυνάμωση της παραγωγής σημαίνει πλούτος από τον λαό προς τον λαό διότι δεν θα υπάρχει το καρκίνωμα της ιδιωτικής τραπεζοκρατίας που θα απορροφά όλη την ενέργεια του κοινωνικού οργανισμού.
Ενδυνάμωση της παραγωγής και αύξηση του πλούτου σημαίνει επίσης κατάργηση της φτώχειας μέσα από προγράμματα ενίσχυσης των κοινωνικών υποδομών στην υγεία, στη στέγαση του λαού, στη παιδεία, στην αναδιανομή της ιδιοκτησίας.
Ο εθνικός κοινοτισμός θα πολεμήσει την φτώχεια και θα περιορίσει στο ελάχιστο την πολιτική των επιδομάτων που θα είναι μόνο για ασθενείς και αναξιοπαθούντες που πλήττονται από την τύχη και όχι από το σύστημα παραγωγής.
Επίσης τα επιδόματα προς την μεγαλοαστική τάξη θα κοπούν για πάντα.
Μόνο αυτά τα χρήματα που αρπάζουν οι τραπεζίτες και οι μεγαλοαστοί αν κατευθυνθούν στοχευμένα προς τους αναξιοπαθούντες θα έχουμε λύσει όλα τα κοινωνικά προβλήματα που προέρχονται από την φτώχεια.
Στο καπιταλιστικό σύστημα ο λαός εξουθενώνεται και καταντά επαίτης.
Αυτό το αίσχος που βλέπουμε σήμερα με τις σακούλες ριζομακάρονων που διανέμονται σε φτωχούς και τα συσσίτια εμείς οι εθνικοκοινοτιστές θα το σταματήσουμε με την οικονομική πολιτική ενάντια στη φτώχεια και την ταξική ανισότητα. Έτσι θα περάσουμε από την κοινωνία της ζητιανιάς στην κοινωνία της παραγωγής πλούτου από την εργασία του λαού για τον λαό.
Λουκάς Σταύρου, υποψήφιος προεδρικών εκλογών 2023
Ε.Κ.ΑΝ. Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση