Σχετικά με εμάς

Κίνηση για την λαϊκή κυριαρχία σε ένα ισχυρό έθνος

Εθνική Ανασυγκρότηση

Το κίνημα του κοινοτισμού που σκοπεύουμε να εκφράσουμε και να καταθέσουμε ως ολοκληρωμένη πρόταση στο λαό μέσα από το σχήμα της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ με τα αρχικά Ε.Κ.ΑΝ. εδράζεται σε δύο κεντρικούς ιδεολογικούς άξονες.

Ο πρώτος άξονας αναφέρεται στην ένταξη της Κύπρου στο ελληνικό κράτος και στο κοινόν Ελλήνων. Ο τρόπος της ένωσης των δύο κρατών μας είναι διττός. Ο πρώτος δια της ένταξης της Κύπρου στην Ελληνική Δημοκρατία με άμεση παραχώρηση κυριαρχίας στους υφιστάμενους θεσμούς του ελληνικού κράτους, όπως την παραχώρηση κυριαρχίας στις ένοπλες δυνάμεις της Ελλάδος, και ο δεύτερος είναι η ένταξη αμφοτέρων των κρατών σε ένα ανώτερο συμπολιτειακό θεσμό που θα δημιουργηθεί από κοινού, το ΚΟΙΝΟΝ ΕΛΛΗΝΩΝ που θα αποτελέσει φάρο καθοδήγησης και για τα υπόλοιπα τμήματα του ελληνισμού.

Σκοπός της ένταξης στο ελληνικό κράτος και το Κοινόν Ελλήνων είναι η ανατροπή της ανισορροπίας ισχύος που επικρατεί στο νησί με την παρουσία του τουρκικού κατοχικού στρατού που θα επιτρέψει την αλλαγή στρατηγικής από την υποχώρηση και την υποταγή στην στρατηγική της απελευθέρωσης δια της ισχύος.

Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση - Η εξουσία του λαού.

Ο δεύτερος άξονας συγκεντρώνει μια δέσμη ιδεών και προτάσεων που αποσκοπούν στην εξουσία του λαού επί όλων των ζητημάτων που τον αφορούν.

Προς επίτευξη του σκοπού αυτού καταθέτουμε πρόταση ριζικής αναθέσμισης της πολιτικής κοινωνίας ώστε να περάσει η εξουσία από τα χέρια της πλουτοκρατίας και της κομματοκρατίας στις παραγωγικές δυνάμεις του λαού.

Η πρόταση εδράζεται στην αρχή των τοπικών κοινοτήτων που δεν είναι επινόηση εξουσιαστών αλλά φυσικό δημιούργημα των δεσμών του αίματος και της ιστορίας. Οι τοπικές κοινότητες στο σύνολο τους είναι οι ζώσες οργανικές ενώσεις και τα άθραυστα συστήματα ζωής και πολιτισμού που υπερβαίνουν τα άτομα και τα περιέχουν.

Η πραγματικότητα των κοινοτήτων πρέπει να αποτελέσει την βάση της κοινοτιστικής πολιτικής οργάνωσης του λαού με θεσμούς που να διασφαλίζουν την αδιάκοπη συμμετοχή του σε όλες τις πολιτικές αποφάσεις.

Κυρίαρχος και κορυφαίος θεσμός της τοπικής κοινότητας είναι η λαϊκή συνέλευση που δια των ανακλητών και άμεσα ελεγχόμενων εκπροσώπων της (και όχι αυτονομημένων αντιπροσώπων) θα μεταφέρει σε ευρύτερες κοινοτιστικές οργανώσεις την λαϊκή βούληση.

Σε αυτή την δομική βάση των κοινοτήτων μπορεί να προστεθεί, κυρίως για τις πόλεις, και η αρχή των εργασιακών ενώσεων ώστε από κοινού οι κοινοτικές και εργασιακές συνελεύσεις να συνομολογούν και συναποφασίζουν σε ένα αποκεντρωμένο νομοθετικό σύστημα.

Η σύγχρονη δημοκρατία η οποία σφετερίστηκε το όνομα της αρχαίας ελληνικής δημοκρατίας αποτελεί εφεύρημα μετάβασης από μεσαιωνικά συστήματα που διατηρεί την πρωτοκαθεδρία στην ολιγαρχία του πλούτου.

Η σύγχρονη δημοκρατία αρπάζει την εξουσία από τον λαό με την τεχνική της καθολικής ψηφοφορίας ανά μακρά διαστήματα, υπό την χειραγώγηση ελαχίστων ιδιωτικών και αργυρώνητων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) και μέσα από το μονοπώλιο της βίας ασκεί απόλυτη εξουσία πάνω στο λαό ο οποίος δεν έχει άλλη δυνατότητα κατάθεσης της άποψης του από την διαδήλωση και την διαμαρτυρία που στο τέλος τσακίζεται από τις δυνάμεις καταστολής που πληρώνει με τους φόρους του.

Στη σύγχρονη λεγόμενη δημοκρατία κάθε αμεσότητα λαϊκής εξουσίας καταργείται εκ των προτέρων τόσο ώστε η δημοκρατία τους να ισούται με την κατάργηση της πολιτικής βούλησης του λαού.

Στη θέση της άμεσης λαϊκής εξουσίας ορθώνονται οι αυτονομημένες ηγεσίες των κομματικών μηχανισμών που στην ουσία είναι κλειστά κλαμπ συμφερόντων που στην σωρό της κοπριάς τους πολλαπλασιάζεται και αυξάνει κάθε μορφή διαφθοράς. Το κοινοβούλιο είναι ο χώρος όπου συναγελάζονται οι κομματικές συμμορίες και νομοθετείται η άσκηση βίας και καταναγκασμού πάνω στον λαό που τον έχουν μετατρέψει σε μάζα υπηκόων και ειλώτων.

Η εκτελεστική εξουσία ομοίως αυτονομημένη ενεργεί όπως οι παλαιές απολυταρχίες σε συμπαιγνία με την βουλή των κομματικών αντιπροσώπων χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο από τον λαό που για εμάς δεν είναι το απρόσωπο άθροισμα των αφηρημένων ατόμων αλλά το σύνολο των κοινοτήτων και των εργασιακών ενώσεων.

Η κατάργηση της λαϊκής εξουσίας μέσα από το σύστημα της λεγόμενης δημοκρατίας επιτρέπει στις ολιγαρχικές δυνάμεις της πλουτοκρατίας να ασκούν απόλυτο έλεγχο στην παραγωγική διαδικασία και την οικονομία της κοινωνίας και του έθνους.

Έτσι η δημοκρατία τους αναδεικνύεται σε τραπεζοκρατική ολιγαρχική διαχείριση της συλλογικής εργασίας με γνώμονα το συμφέρον των τραπεζιτών και των ολίγων που συγκεντρώνουν τον πλούτο από τον μόχθο του λαού.

Για τούτο έχει κεντρική σημασία να περάσει η πολιτική εξουσία στα χέρια του λαού δια του Κοινοτιστικού πολιτεύματος ώστε η εξουσία αυτή να επεκταθεί και στην οικονομία ως λαϊκή αυτοδιαχείριση της εργασίας και των εθνικών πόρων.

Τότε ένα νέο κοινοτιστικό τραπεζικό σύστημα θα αντικαταστήσει το υπάρχον, όπου το εθνικό κεφάλαιο προϊόν της συλλογικής εργασίας θα κατευθύνεται στην ευρεία παραγωγική βάση και στην ενδυνάμωση της λαϊκής οικονομίας.

Η λαϊκή πολιτική εξουσία θα φέρει στη πατρίδα την κοινοτιστική οργάνωση της οικονομίας ενάντια σε κάθε υπερσυγκέντρωση πλούτου και ταξική ανισότητα που σήμερα αναπαράγεται από το καπιταλιστικό τραπεζοκρατικό οικονομικό σύστημα.

Αυτή την νέα δομή της λαϊκής κυριαρχίας θα υπερασπίζονται οι ένοπλες λαϊκές πολιτοφυλακές ώστε να αποτρέπουν δια παντός την επιστροφή των τυράννων και εκμεταλλευτών του έθνους και του λαού.

Για την ίδρυση του Ε.Κ.ΑΝ.

Η ίδρυση του πολιτικού κινήματος Ε.Κ.ΑΝ. (ΕΘΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ) έγινε από μια ομάδα Ελλήνων της Κύπρου με σκοπό την αντιμετώπιση των προβλημάτων που ταλανίζουν την πατρίδα και τα λαϊκά στρώματα στις συνθήκες της ολιγαρχικής τυραννίας που εξυπηρετείται από το συγκεντρωτικό σύστημα της λεγόμενης δημοκρατίας τους και της συνεχιζόμενης τουρκικής κατοχής ενώπιον της οποίας το πολιτικό κατεστημένο όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων επιδεικνύει υποχωρητικότητα και μειοδοσία.

Η τραπεζοκρατική καπιταλιστική “δημοκρατία” ευνοεί την συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια μιας ολιγαρχίας που στήθηκε από το 1960 πάνω στην εκμετάλλευση και την διαρκή φτωχοποίηση του λαού και την συρρίκνωση της λαϊκής παραγωγικής δυνατότητας, αναπαράγοντας την ταξική ανισότητα μέσα από την δημιουργία χρήματος εκ του μηδενός που μοιράζεται στους ολιγάρχες και ευνοούμενους της εκάστοτε εξουσίας και των μεταπρατών των ξένων συμφερόντων.

Στο θέμα της τουρκικής κατοχής η συμπεριφορά του πολιτικού κατεστημένου παγιώνει την κατοχή και επιτρέπει στον τουρκικό επεκτατισμό να περισφίγγει ασφυκτικά την Κύπρο.

Από την ΔΔΟ στο ενιαίο κράτος που προτάσσουν μερικοί η ουσία του προβλήματος του κατεστημένου παραμένει ο κυπροκεντρικός απομονωτισμός που έχει ως αποτέλεσμα την συνέχιση της ανισορροπίας ισχύος και την αναζήτηση πατρώνων και προστατών είτε προς το Ισραήλ είτε προς την αδιάφορη και τουρκόφιλη Ευρωπαϊκή Ένωση,εργαλείο του γερμανικού οικονομικού ιμπεριαλισμού και πολιτικός βραχίωνας του ΝΑΤΟ.

Γνωρίζοντας ότι εντός του θεσμικού πολιτειακού πλαισίου της ολιγαρχικής καπιταλιστικής τραπεζοκρατικής κατ, όνομα δημοκρατίας κάθε πρόταση είναι καταδικασμένη να απορριφθεί και να αποτύχει, προτάσσουμε ως θεμελιώδες επαναστατικό αίτημα την αλλαγή του πολιτεύματος που θα διασφαλίσει στο διηνεκές την εξουσία του λαού πάνω στην ίδια την εργασία του και την πατρίδα του. Από την εξουσία των ολίγων που ονομάζουν δημοκρατία,στο κοινοτιστικό πολίτευμα. Για το αυτεξούσιο του λαού σε ένα ισχυρό έθνος.

Ε.Κ.ΑΝ. Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση