Η ήττα του 1974
Η Τουρκία είναι μια επεκτατική δύναμη και από την δεκαετία του 50 είχε σχεδιάσει την επέκταση της στην Κύπρο.
Έκτοτε πέτυχε πολλά διότι είχε χαράξει εθνική στρατηγική την οποία ακολουθούσαν όλες οι κυβερνήσεις.
Τι αντέταξε ο ελληνισμός σε αυτή την επεκτατική στρατηγική;
Από την πλευρά της Κύπρου μετά τις προδοτικές συμφωνίες Ζυρίχης εγκαινιάζεται η πολιτική της ανεξαρτησίας που περιλάμβανε την απομάκρυνση και απομόνωση από την Ελλάδα. Επιλογή χωρίς κανένα γεωπολιτικό έρεισμα που συμπληρώνεται με τακτικές κατευνασμού και διαρκούς υποχώρησης και υποβάθμισης του τουρκικού κινδύνου.
Το κυριότερο αίτιο αυτής της αυτοκτονικής πολιτικής ήσαν και εξακολουθεί να είναι τα παγιωμένα συμφέροντα της κυπριακής πλουτοκρατίας. Θεμελιωτής της οικονομικής υπερεξουσίας και ταξικής ανισότητας υπήρξε ο Μακάριος ο οποίος ενήργησε ως δικτάτορας σύμφωνα με τις εξουσίες που του παρείχε η αντιπροσωπευτική και αυτονομημένη εκτελεστική εξουσία. Ο ολέθριος ρασοφόρος με την στήριξη της κομμουνιστικής αριστεράς συνέδεσε την τραπεζοκρατική ολιγαρχία με την εμπορευομένη εκκλησία, η οποία διαχειρίζεται έκτοτε την Κύπρο σαν ένα τσιφλίκι μονοπωλιακής εκμετάλλευσης.
Από την πλευρά της Ελλάδος ως εθνικού κέντρου δεν υπήρξε σταθερή μακρόπνοη εθνική στρατηγική στο θέμα της Κύπρου. Από την στήριξη της αυτοδιάθεσης στο “η Κύπρος κείται μακράν” και από την απόσυρση της μεραρχίας στο πραξικόπημα και την προδοσία των αρχηγών των όπλων, η εθνική στρατηγική περιγράφεται ως μια αλλοπρόσαλλη πορεία που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Συμπερασματικά η ήττα του 1974 υπήρξε η συνέπεια της κυπροκεντρικής απομόνωσης και της έλλειψης εθνικής στρατηγικής.
Έκτοτε τίποτα δεν άλλαξε.
Οι γεωπολιτικές προσδοκίες του κυπριακού κατεστημένου με αποκούμπι την Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεικνύονται κούφιες ελπίδες.
Ο κυπροκεντρικός απομονωτισμός συνεχίζεται, μάλιστα με ανοίγματα υποτέλειας προς το Ισραήλ και παράδοσης της Κύπρου ως στρατηγικού βάθους αυτού.
Η πολιτική του κατευνασμού και της τουρκοπροσκύνησης συνεχίζεται.
Η ανισορροπία ισχύος υπέρ των τούρκων συνεχίζεται με νέες επεκτάσεις στο Βαρώσι και στην κυπριακή ΑΟΖ.
Η ταξική εκμετάλλευση του λαού από την τραπεζοκρατική πλουτοκρατία συνεχίζεται και εντείνεται.
Η αδιαφορία της Ελλάδος σκεπασμένη με το δόγμα “η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται” συνεχίζεται. Η ίδια αλλοπρόσαλλη πολιτική που άλλοτε εφαρμόζει ενιαίο αμυντικό δόγμα και άλλοτε στηρίζει το σχέδιο Ανάν. Όπου φυσήξει ο άνεμος.
Βαδίζοντας πάνω σε αυτά τα δεδομένα η επόμενη ήττα και ίσως η τελευταία είναι αναπόφευκτη.
Η χιλιετής παρουσία του ελληνισμού στη Κύπρο θα τελειώσει με μαζικούς οδυρμούς.
Λαοί που δεν κατανοούν ότι η ζωή απαιτεί την ισχύ και τον αγώνα καταστρέφονται.
Η μόνη λύση είναι η εφαρμογή των έξι αξονικών προτάσεων του κοινοτιστικού κινήματος.
Πρώτη: η ανατροπή της ανισορροπίας ισχύος με την ένταξη της Κύπρου στην ελληνική δημοκρατία και την ενσωμάτωση της εθνικής φρουράς στις ένοπλες δυνάμεις της Ελλάδος. Η δημιουργία του θεσμού του Κοινού Ελλήνων και η ανασυγκρότηση της εθνικής γεωπολιτικής στρατηγικής που σήμερα είναι ανύπαρκτη υπό την σκιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μηχανισμών εξουσίας του δυτικού ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Δεύτερη: η συμμετοχή του λαού στην εκτελεστική εξουσία που θα λογοδοτεί στα μόνιμα πολιτικά όργανα των επαρχιακών κοινοτιστικών συνελεύσεων.
Τρίτη: Η δημιουργία κοινοτιστικού τραπεζικού συστήματος που θα αξιοποιήσει τις παραγωγικές δυνατότητες του λαού και των εθνικών πόρων.
Τέταρτη: Η αναπροσαρμογή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος που θα ανατρέψει την ταξική συγκέντρωση του πλούτου και την ταξική ανισότητα για να θέσει την δίκαιη αναδιανομή του πλούτου ως βάση της λαϊκής ενότητας.
Πέμπτη: Οι ένοπλες λαϊκές πολιτοφυλακές τοπικής αστυνόμευσης που θα δώσουν πραγματική ισχύ στη λαϊκή κυριαρχία και θα ενισχύσουν την άμυνα κατά του τουρκικού επεκτατισμού.
Έκτη: Η επανελλήνιση, που θα δώσει το πολιτισμικό βάθος και υπόβαθρο στην αναγέννηση του ελληνισμού και την συμπολιτειακή ένωση των Ελλήνων στο Κοινόν Ελλήνων. Εθνική κυριαρχία χωρίς πνευματική βάση είναι αδιανόητη. Ειδικά σήμερα που η επίθεση της παγκοσμιοποίησης είναι πρωτίστως στο πνευματικό πεδίο με στόχο την αποδόμηση των εθνικών αξιών και των φυσικών αρχετύπων.
Για την λαϊκή κυριαρχία σε ένα ισχυρό έθνος.
Λουκάς Σταύρου, υποψήφιος προεδρικών εκλογών 2023
Ε.Κ.ΑΝ. Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση