Η επανελλήνιση ενάντια στον μαζάνθρωπο του εξουσιασμού
Από την εποχή των αυτοκρατοριών που εφαρμόστηκαν στον ελληνικό χώρο και πέριξ αυτού, αρχής γενομένης από την Αλεξανδρινή εποχή και κατόπιν την ρωμαϊκή και την Οθωμανική, φτιάχτηκε ένας τύπος ανθρώπου που να συμπεριφέρεται ως υπήκοος με προγραμματισμένη συνείδηση και εμβόλιμες πεποιθήσεις εκ των άνω δηλαδή από την άρχουσα τάξη και τα δογματικά ιερατεία.
Το πέρασμα στην σύγχρονη αντιπροσωπευτική δημοκρατία δεν άλλαξε τίποτα από την ουσία του αυτοκρατορικού εξουσιασμού.
Ο ίδιος τύπος ανθρώπου συνέχισε να υπάρχει και μάλιστα σε χειρότερη έκδοση. Διότι η κάθετη εξουσία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας με τις υπερεξουσίες της, ενισχύθηκε με τα μέσα της τεχνολογίας ώστε η δυνατότητα της να ελέγχει και κατευθύνει τις συνειδήσεις πολλαπλασιάστηκε.
Στην εποχή μας όχι μόνο οι συνειδήσεις αποτελούν δοχείο που το γεμίζει η εξουσία με ότι σκουπίδι θέλει αλλά και τα σώματα έγιναν αντικείμενο χειραγώγησης.
Από τις σκουπιδοτροφές που παράγει το ανεξέλεγκτο καπιταλιστικό σύστημα παραγωγής και κατανάλωσης με κριτήριο το κέρδος μέχρι τα καταναγκαστικά εμβόλια που μας οδηγούν σε ένα ανθρώπινο τύπο κατευθυνόμενο με τηλεχειριστήρια μέσω της ενσωμάτωσης τσιπ και άλλων παρόμοιων εφευρέσεων.
Προετοιμάζεται ακόμα και η ριζική αλλαγή στην κατανάλωση με εγκατάλειψη του παραδοσιακού τρόπου διατροφής και αντικατάσταση του από έντομα, σκουλήκια και τρωκτικά.
Ο τύπος ανθρώπου των αυτοκρατοριών και της σύγχρονης δημοκρατίας είναι ο απολιτικός χειραγωγούμενος μαζάνθρωπος σε δισεκατομμύρια αντίτυπα.
Σε αυτό τον τύπο ανθρώπου εναντιωνόμαστε δια της επανελλήνισης που είναι μια από τις αξονικές προτάσεις του κοινοτισμού.
Βέβαια η εφαρμογή και μόνη του κοινοτιστικού τρόπου λαϊκής αυτεξουσίας είναι από την φύση της αντίθετη στον τύπο του υπηκόου μαζανθρώπου. Διότι φέρνει στην σκηνή της πολιτικής διαχείρισης της κοινωνίας τον πολιτικό άνθρωπο με τις αρετές που απαιτεί η συμμετοχή του στα κοινά.
Στις συνθήκες του κοινοτισμού η επανελλήνιση θα μας δώσει το ορθό περιεχόμενο του νέου ανθρώπου.
Επιστρέφουμε στις ρίζες του ελληνικού πολιτισμού μας όχι κινούμενοι από κάποια υπεροψία ή φαντασιακή ανωτερότητα αλλά διότι από την σπουδή της παγκόσμιας ιστορίας του πολιτισμού συνάγεται ότι μόνο οι πρόγονοι μας έθεσαν τις βάσεις του ορθού λόγου και της φυσικής ζωής του ανθρώπου και του πολίτη.
Οι Έλληνες από την εποχή της μυθολογικής κοσμογονίας αναδεικνύουν την ελευθερία της νόησης και του λόγου. Δεν υπάρχει καμία δογματική επιβολή κάποιας μυθολογικής αφήγησης. Από την ελευθερία αυτή γεννιέται στη συνέχεια η φιλοσοφία και η επιστήμη αλλά και η τέχνη των φυσικών αρχετύπων.
Αυτό σημαίνει πως η ελευθερία δεν είναι υποκειμενική αυθαιρεσία όπως πολλοί ερμηνεύουν την λέξη ελευθερία. Η ελευθερία της νόησης και του λόγου αναφέρεται στο πραγματικό δηλαδή στη φύση και δεν δημιουργεί ψευδόκοσμους και αυτοεγκλεισμούς σε αυτούς.
Η ελευθερία των Ελλήνων αναδεικνύει την φύση, την γνώση, την ομορφιά και την αλήθεια. Πάνω σε αυτές τις αρχές εδράζεται η πολιτεία της συμμετοχής του ελεύθερου και ένοπλου λαού.
Εννοούμε λοιπόν με την επανελλήνιση την επιστροφή στις θεμελιώδεις αξίες του πολιτισμού και του φυσικού ανθρώπου που δεν τίθεται ως άτομο που παράγει ψευδόκοσμους με συνέπεια να γίνεται παραβιαστής της πραγματικής φύσης.
Ο ελεύθερος άνθρωπος του ελληνισμού υψώνεται δια της νόησης στην εναρμόνιση με την φύση που είναι εν τέλει το ιερό μείζον υποκείμενο που περιέχει κάθε ζωή. Ο θαυμαστός οίκος όλων των όντων και του αιωνίου γίγνεσθαι.
Από την ατομοκεντρική δυστοπία του παλαιού και σύγχρονου εξουσιασμού θέλουμε να περάσουμε στην φυσιοκεντρική αντίληψη της ζωής, με την αισθητική, ηθική και γνωσιολογική συνείδηση του Έλληνα ανθρώπου.
Η επανάσταση μας ενάντια στον σύγχρονο ψευδόκοσμο της βίας πάνω στην φύση και τον άνθρωπο, ονομάζεται επανελλήνιση.
Λουκάς Σταύρου, υποψήφιος προεδρικών 2023
Ε.Κ.ΑΝ. Εθνική Κοινοτιστική Ανασυγκρότηση